Brynhildur í Charles Spencer High School skrifar:
Fundirnir til að undirbúa kennarafundinn voru angistarfullir. Teymið gerði ótal atlögur að því hvernig hægt væri að stilla upp á fundinum verkefni sem þjónaði tilgangi fyrir skólann, mætti markmiðum stjórnenda í þeirra starfi og höfðaði til kennara. Innan teymisins var togast á. Ólík sýn stjórnenda og annir vegna allt annarra verkefna togaði hugmyndir þeirra sundur og saman og á þriðjudaginn var luku þau fundi hálf örvæntingarfull. En á miðvikudeginum small allt, ég veit ekki hvort úrslitaatriðið var að þá sat ég ekki fundinn með þeim, var í innliti hjá kennara.
Spurningin gefur til kynna að stjórnendur skólans sjái að þeirra hlutverk er ólíkt hlutverki kennaranna. Á sama tíma býður spurningin kennarahópnum að gagnrýna aðferðir og stefnu stjórnendateymisins. Kennarahópurinn fór síðan á styttri fundi með aðstoðarskólastjórunum til að fara yfir ástundun nemenda. Bróðurpartur dagsins var svo unninn í fagdeildum þar sem kennarahóparnir settu fagdeildinni sinni sameiginleg markmið og gerðu áætlun um hvernig þeir ætluðu að ná þeim og þróa sig í starfinu. Melani gekk milli deilda allan daginn, hlustaði, gagnrýndi og leiðbeindi. Ég dáist að orkunni í henni og hversu góða innsýn hún hefur í starf kennaranna í skólanum. Það er greinilegt að kennarar treysta henni og leita til hennar um ráðgjöf.
Ég hef lagt áherslu á það í starfi mínu sem skólastjórnandi að samskipti innan skólans séu opin, heiðarleg og gagnrýnin. En ég veit að það er ekki nóg að segja að maður sé tilbúinn að taka við gagnrýni, stundum þarf að draga hana fram með töngum. Og stjórnendateymið í CSHS gerði það á upphafsfundi starfsþróunardagsins. Af þeim samtölum sem ég varð síðan vitni að það sem eftir lifði dagsins heyrði ég að þetta virkaði á réttan hátt. Kennarar leituðu mikið til Melanie til að fá álit á þær hugmyndir sem þeir voru að vinna inn í sínar eigin starfsþróunaráætlanir. Einn kennari stoppaði Mel á ganginum og fór yfir það í löngu máli hversu mikla virðingu hann bæri fyrir stjórnendateyminu, sérstaklega af því að þau væru aðgengileg og styðjandi. Það má vel vera að þessi kennari hafi verið að reyna að koma sér í mjúkinn hjá aðstoðarskólastjóranum. En það er augljóst að hann þurfti ekkert að segja Mel að honum fyndist hún góður stjórnandi, hann hefði getað einbeitt sér að vinnunni sem var í gangi í fagdeildinni hans. Ásta F. í Harry Gray Elementary:
Í dag (föstudag) var haldinn "the orange t-shirt" dagurinn í Harry Gray. Dagurinn hófst með samkomu í salnum þar sem tveir frumbyggjar komu og ræddu við nemendur og svo var dansaður hringdans. Sjá: www.facebook.com/603322163/videos/10156768553807164/?id=603322163. Áhugaverð umræða var um af hverju frumbyggjar safna hári. Hugmyndin bakvið flétturnar er sú að þær tengi hugann við jörðina, þ.e. að fléttan eigi helst að ná til móður jarðar. Þjóð frumbyggja á svæðinu (Cree) hefur þann sið að karlmenn láti sér vaxa hár og flétti í tvær fléttur, önnur er tengingin við móður jörð, hin er tenginginn við Skaparann. Það er mikil vinna að hirða um svona sítt hár, en aðeins fáir útvaldir mega koma við hárið; móðir mannsins, systur og eiginkona. Ef aðrir snerta hárið þá er það álitin mikil móðgun. Síðan fékk ég að taka þátt í "the blanket exercise" í framhaldsskólanum (sem er við hliðina á Harry Gray, meira um hann síðar). Það var mjög áhrifarík athöfn, stýrt af "Elder" (Öldungur, eldri manneskja í ættbálknum með ákveðna virðingarstöðu). Þar var farið yfir sögu frumbyggja frá upphafi landnáms hvíta mannsins í Kanada. Nemendurnir sem tóku þátt voru sumir mjög slegnir og upplifðu söguna á nýjan hátt með þessu móti. Flestir nemendana í hópnum voru af frumbyggjaættum og sumir búa á verndarsvæði frumbyggja sem er rétt utan við Valleyview. Ásta F. í Harry Gray Elementary.
Fyrsti daguirnn í skólanum í dag. Mikið um að vera þegar nemendur og starfsfólk fóru í Terry Fox-göngu. Gangan er farin til að heiðra minningu Terry Fox, en hann ætlaði sér að ganga þvert yfir Kanada til að safna fé til rannskókna á krabbameini. Hann hóf gönguna í Nýfundnalandi en komst ekki lengra en til Ontario, u.þ.b. hálfnaður með leiðina. Á hverju ári ganga nemendur skólans og safna fé í þágu krabbameinsrannsókna. Dagurinn hófst með samkomu í salnum þar sem nemendur fluttu stuttar tölur um það hvernig krabbamein snertir þau og fjölskyldur þeirra. Allir gengu svo af stað með límmiða þar sem rituð voru nöfn þeirra sem þau vildu heiðra með göngunni. Falleg hefð og gaman að taka þátt í þessu. Sá böggull fylgir skammrifi að ef ákveðið lágmark næst í fjáröfluninni hafa nemendur "leyfi" til að teipa skólastjórann fastann við vegg í íþróttasalnum. Og fyrst ég er að fylgja mrs Countryman eftir, þá hef ég grun um að teipið verði látið ná utan um fleiri.... Brynhildur Sigurðardóttir í Charles Spencer High School skrifar:
Brynhildur Sigurðardóttir í Charles Spencer High School skrifar:
Þegar ég spurði nemendur af hverju þeir hefðu valið námskeið í bifvélavirkjun var svarið undantekningarlaust að þau langaði til að vinna í framtíðinni sem bifvélavirkjar. Svörunum fylgdu sögur af því hversu ánægð mamma og pabbi væru með þessa ákvörðun, þau væru búin að panta tíma á verkstæðinu til framtíðar. Þegar ég settist svo niður til að lesa blöðin eftir starf dagsins fann ég þetta frábæra viðtal um skort á verknámi á Íslandi. Ég vona svo sannarlega að við séum hætt að halda uppi tossabekkjum á Íslandi. En erum við farin að bjóða nemendum í grunnskólum nægilega valkosti í námi sínu? Ég væri svo sannarlega til í að ganga til samstarf við Vilhjálm Þór um "malbikunarbrautina". Það er meira að segja nóg af malarvöllum í kringum skólann sem hægt væri að nota sem æfingasvæði.
Brynhildur í Charles Spencer High School skrifar:
Ásta F. í Harry Gray Elementary: Ferðin til Valleyview hófst snemma morguns, en með viðkomu í White Court, en þar sátum við fund með „fræðsluráði“ héraðsins og stóð sá fundur allann daginn. Svæðið sem White Court þjónar er býsna stórt en undir ráðið heyra 16 skólar fyrir börn frá 5-18 ára. Skólastjórar þessara skóla voru boðaðir á fundinn. Formaður ráðsins bauð mig velkomna og þegar búið var að fara í stutta bæjarferð til Grenivíkur gegnum google-maps þá hófst fundurinn. Það var einstaklega lærdómsríkt að sitja fundinn, sérstaklega að fylgjast með mjög svo hreinskiptum umræðum manna á milli. Farið var yfir fjárveitingar, tæknimál, skipulag skólaaksturs (sem er stórmál á svæðinu), starfsþróun kennara ofl. Þar sem ég hef líka setið í sveitarstjórn og komið að fræðslumálum þannig, þá þótti mér þetta einstaklega fagmannlega unnið. Hver og einn í ráðinu hefur ákveðið hlutverk og allir fluttu stutta skýrslu um sín störf og fóru yfir það helsta sem á þeim brennur í málaflokknum. Skólastjórarnir gátu skotið inn spurningum eða athugasemdum þar sem það átti við. Eftir fundinn fylgdi ég Bonnie á fund með formanni fræðsluráðsins og öðrum skólastjórum frá Valleyview þar sem fundarefnið var samskiptavandi við yfirstjórn samfélags frumbyggja á svæðinu, vandi við skráningar nemenda af svæði frumbyggja því þess er krafist að foreldrar skili inn fæðingarvottorði þegar nemandi er skráður í skóla, annars fást engar greiðslur með viðkomandi nemanda. 28. september er lokadagur skila á nemendaskrá vegna fjárveitinga vetrarins og því gríðarlega mikilvægt að allar skráningar séu réttar þann dag. Formaðurinn tók það að sér að hringja símtöl og reyna að greiða úr málunum í tíma. Þeir tæpu tveir tímar sem tók svo að keyra til Valleyview nýttust svo vel til að fara yfir það sem fram kom á fundinum. Margt sem Bonnie þurfit að skýra betur út fyrir mér og ótal spurningar sem þurfti að fá svör við. Í miðjum klíðum kom svo símtal frá ritaranum í Harry Gray. Það lagði megna ólykt um skólann og skrifstofusvæðið! Skúnkur hafði sprautað frá sér á skólalóðinni og það var ólíft þar sem lyktin barst inn. Nú þurfti að hringja í húsvörð og láta setja upp skúnkagildru. Það eru ýmis verkefni skólatjóra :) Arnbjörg í Marlborough Elementary School skrifar.
Komandi frá Íslandi þar sem stór hluti barna og ungmenna notar orð eins og fuck, bitch o.s.frv. oft á dag er merkilegt að vera í ensku mælandi skóla. Hér í Marlborough Elementary School eru nemendur frá 5-9 ára og þessi orð heyrast ekki á göngunum. Þessi skóli er í hverfi þar sem er mikl fátækt og félagsleg staða mjög lág. Ef við gerum ráð fyrir að bíómyndir og sjónvarpsefni sýni rétta mynd af lífinu þá eru að einmitt aðstæðurnar þar sem orðbragð er ruddalegt og dónalegt. En auðvitað er það ekki rétt! Í gær kom nemandi á skrifstofuna og vildi fá að hringja heim af því að hann var laminn. Honum var sagt að hann fengi ekki að hringja heim fyrr en búið væri að ræða málin við hann og þann sem lamdi hann. Þegar þeir komu báðir og fóru yfir málin með Aubrey kom í ljós að hann hafði notað “bad words” við þann sem lamdi hann. Þegar Aubrey spurði þá hvort málið væri leyst eða hvort þeir vildu hringja heim vildu þeir alls ekki hringja. Sá sem hafði verið með dónalegt orðbragð vildi alls ekki að mamma hans fengi fréttir af orðbragðinu (sem var ekki eins ruddalegt og f-orðið) og hinn ekki að hann hefði lamið einhvern. Eitt af því sem ég þarf að gera áður en Aubrey kemur til Íslands er að búa hana undir ensk blótsyrði nemenda. Við höfum farið með nemendur til Þýskalands og þurftum að kenna þeim að nota önnur orð til að vera ekki álitnir algjörir dónar þar. Og ég veit að minn skóli er ekkert frábrugðinn öðrum skólum á Íslandi hvað þetta varðar. Við erum, að mínu mati, á einhverri rangri vegferð þegar kemur að orðbragði barna. Má ég nú frekar biðja um andskotans, helvítis, djöfull! Arnbjörg í Marlborough Elementary School skrifar. Hún Aubrey "mín" heldur líka úti bloggi um þetta verkefni. Áhugavert að lesa hina hliðina!
Við sitjum her hlið við hlið og bloggum um hvor aðra :) https://fletcheradventures.weebly.com/ Skólastjórarnir á svæði 4 í Calgary Arnbjörg í Marlborough Elementary School í Calgary skrifar.
Það er kominn tími á smá tölulegar upplýsingar. Í Calgary eru 255 skólar og er borginni skipt upp í 7 skólasvæði. Marlborough skólinn er á svæði 4, á því svæði eru 35 skólar með um það bil 126.000 nemendum. Þannig að það er aðeins meira undir hjá yfirmanni skólamála á svæði 4 en hjá Valgerði á litla Akranesi og yfirmaðurinn því miklu fjarlægari skólastarfinu en Valgerður er. Skólaskrifstofa svæðis 4 er í Marlborough skólanum og í morgun var fundur með öllum skólastjórum á svæðinu. Þessi fundur snérist fyrst og fremst um fjármál. Fyrsti klukkutíminn var með skólastjórum elementary skólanna (K-6.th grade), næsta klukkutímann bættust skólastjórar Junior High og Senior High við og þá hófst mjög áhugaverð kynning á reglum um fjármál! Ég þakka mínum sæla fyrir að þurfa ekki að fylgja þeim, enda myndi ég örugglega brjóta einhverja þeirra! Það má t.d. ekki gefa starfsfólkinu að borða nema það sé eitthvað faglegt í gangi. Morgunmatur fyrsta vinnudag eftir sumarfrí, jólamaturinn, pizza í lok þemadags, allt bannað. Það er bannað að kaupa blómvönd ef starfsmaður missir hundinn sinn eða foreldri (já þið lásuð rétt, hundar og foreldrar flokkast eins). Ef tónlistarkennarinn heldur tónleika með nemendum er ekki heimilt að færa honum blóm því að þetta er vinnan hans. Það sem bjargaði þessari upptalningu er að sú sem fékk það hlutverk að kynna hana gæti unnið við uppistand. Í Calgary þurfa allir skólar að vera með sex brunaæfingar á ári, þar af eina þegar skólastjórinn er ekki á staðnum. Tvo daga í röð hafa nemendur sett brunabjölluna í gang. Í gær komu þrír slökkviliðsbílar á svæðið en í dag sendu þeir bara einn og komu slökkviliðsmenn inn, fóru um skólann og ræddu við sökudólgana. Það eru ekki bara viðbrögð við bruna sem þarf að æfa. Svokallað Lockdown þarf að vera tvisvar á skólaárinu í samráði við lögregluna sem kemur á svæðið. Það er frekar óhuggulegt að lesa hvernig viðbrögðin eiga að vera og hræðilegt að börn þurfi að vera undir þetta búin. |