Ásta F í Harry Gray Elementary:
Í dag var haldið í norðurátt og heimsótt nýleg "Hutterites colony" - Homeland. Homeland er dóttur-nýlenda stærra samfélags Hutterites sem heitir "Twilight" og er litlu vestar. Í Homeland búa nokkrar fjölskyldur, alls 106 manns. Tveir kennarar kenna börnunum í skólanum, 14 í eldri hópnum og 17 í yngri hópnum. Kennararnir eru báðir enskumælandi og búa ekki á svæðinu, þær eru á launaskrá hjá Alberta-fylki, en nýlendan rekur húsnæðið. Skólinn skal fylgja opinberri námskrá, og gerir það með ákveðnum undantekningum þó. Þrjár undantekningar eru þar veigamestar; það er kennd þýska í skólanum (sú kennsla snýst aðallega um utanbókarlærdóm á biblíusögum), öll tækni er bönnuð í skólastarfinu (skólastjórinn er með fartölvu sem hún verður að fela á meðan að börnin eru í skólanum) og á 15 ára amælisdaginn líkur skólaskyldunni og nemendur hætta í skólanum. Skiptir þá engu hversu mikið er eftir af skólaárinu og um framhaldsnám er ekki að ræða. Saga Hutterites er um margt sérstök, þetta fólk er kristinnar trúar og kýs að búa saman í nánum samfélögum með skýra verkaskiptingu. Þeir lifa friðsömu lífi og stunda landbúnað af mikilli natni, tileinka sér tækninýjungar á því sviði og framleiða mikið magn matvæla. Hutterites neita að deyða fólk og taka því engan þátt í styrjöldum og hafna herskyldu algjörlega. Af þeim sökum voru þeir víða ofsóttir og var það ein meginástæða flótta þeirra yfir Atlandshafið, en þetta fólk er upprunið í germönskum löndum. Þeir tala sín á milli germanska mállýsku sem minnir um margt á þýsku. Lorette sem hefur kennt í skólanum í nærri 20 ár segir að þetta sé sk. "lágþýska" sem börnin tala heima og sín á milli, en þetta tungumál er algjörlega bannað að nota í skólanum. Kennslan fer öll fram á ensku og börnin verða að tala saman á ensku. Dæmi eru um að barn kunni ekki stakt orð í ensku þegar skólagangan hefst. Þau læra líka þýsku í skólanum, en það er "háþýska" sem hljómar framandi fyrir þeim. Meira má lesa um Hutterites hér. Við heimsóttum skólann og töluðum við börnin, þau voru forvitin um Ísland og spurðu mikið. Það var mjög gaman að tala við þau, börnin voru opin og kurteis. Ekki oft sem þau fá gesti í skólann og hvað þá frá öðrum löndum, enda var fyrsta spurningin: "hvernig fórstu að því að keyra hingað?". Þá tóku elstu nemendur skólans það að sér að ganga með okkur um svæðið. Þau Linda og Gabríel munu bæði hætta í skólanum fljótlega og snúa sér að fullorðinsverkum. Núna er Gabríel að vinna í fjósinu eftir skóla og Linda passar börn. Hún veit að daginn sem hún verður 15 ára þá tekur uppvaskið við, og þegar hún verður 17 ára má hún fara að vinna við matreiðslu. Svo fær hún vinnu eða hlutverk í takt við hlutverk eiginmannsins. Þau svöruðu spurningum okkar greiðlega og virtust frekar hlakka til fullorðinsáranna en hitt. Það var merkilegt að ganga þarna um húsin með þessum ljúfu leiðsögumönnum sem útskýrðu fyrir okkur hvernig allt batteríið er rekið eins og ein heild, eitt stórt heimili. Sameiginleg matargerð, þvottaaðstaða, risastórir kælar og frystikistur, slátrunaraðstaða og matvælavinnsla. Við heimsóttum kirkjuna þar sem haldin er athöfn hvern einasta dag. Fátt sáum við fullorðina á þessu rölti okkar. Konurnar héldu sig innandyra og ekki var okkur sýnt inn á heimili fólks. Allir verkfærir menn voru í uppskerustörfum því nú liggur mikið við og tíminn að renna út. Karlmennirnir vinna núna á 12 tíma vöktum við þreskingu og vélarnar ganga þannig allan sólarhringinn. En við fengum að sjá kornþurrkun og geymslu, risastórt fjós með yfir 300 nautgripum og róbótum, eggjabú með tæplega 3000 varphænum, smíðaverkstæði, vélaverkstæði, rafvirkjaverkstæði og pípulagnaaðstöðu. Þetta stóra samfélag er sjálfu sér nægt um flest. Þetta mikil upplifun og ég er óendanlega þakklát þeim Bonnie og Lorette að bjóða mér upp á þessa heimsókn. Og þó kvennréttindakonan í mér harmi hlutskipti stúlknanna, og allra barnanna að geta ekki haldið áfram námi, þá hlýtur maður að fyllast ákveðinni lotningu að skoða lífsmáta þessa fólks og lífsafstöðu. Það er okkur hinum framandi hugsun að leggja á sig vinnu, bera ábyrgð og vinna saman að öllum hlutum í daglegu lífi, án þess að leiða hugann að kaupi og peningum. Þarna er séð fyrir öllu. Comments are closed.
|